Dummy in the back yard!

Η ιδέα ήταν να φτιάξω μια κούκλα για το Wing Chun από ξύλο σαν αυτή που είχα παλιά αλλά θα έπρεπε να την βάλω πρώτον σε εξωτερικό χώρο και δεύτερον είναι πολύ δύσκολο να κάνεις μια σωστή ξύλινη κούκλα από την άποψη των μέτρων και των ξύλων. Αν κάποτε μπορέσω να φτιάξω μια τότε θα την δημοσιοποιήσω όπως και αυτήν.
Η ιδέα αυτής της κατασκευής ανήκει σε έναν φίλο και σεβαστό δάσκαλο στον χώρο του Wing Chun, τον Master Γιώργο Τουζόζογλου που διατηρεί σχολή στην Τούμπα της Θεσσαλονίκης και μπορείτε να τον βρείτε κάνοντας κλίκ εδώ.

Το ζητούμενο ήταν να μπορέσω να κάνω μια κούκλα που να μην επηρεάζεται από καιρικές συνθήκες και να είναι σε ένα σημείο που να μπορεί κανείς να προπονείται. Εκτός αυτών υπήρχε και ένα θέμα κόστους που στοιχίζει να παραγγείλεις μια ξύλινη κούκλα. Για αυτό τον λόγο θα σας δώσω και το κόστος των υλικών (όσων αγόρασα).

Η ιδέα λοιπόν ήταν να γίνει μια κούκλα από μπετόν. Αγόρασα έναν σωλήνα αποχέτευσης με διάμετρο 20 εκατοστά και μήκος 3 μέτρα (δεν πωλείτε μικρότερος) με 30 euro.

Έκοψα τον σωλήνα με σιδεροπρίονο στο 1,65 m

Μετά αγόρασα τα σίδερα που χρειαζόμουν. Τα σίδερα χρειάζονται για να είναι τα κανάλια που θα βάλω μέσα τα χέρια και φυσικά το πόδι που θα είναι σιδερένιο για να μην σπάει όπως τα ξύλινα μετά από καιρό.

Χρειάστηκα τετράγωνο σίδερο 40x40 χιλ για τα χέρια και δύο στρόγγυλα Φ42 και Φ48 για το πόδι. Αυτά μπορείς να τα πάρεις μόνο σε μεγάλα μήκη οπότε:
40X40 με μήκος 5 μέτρα
Φ42 με μήκος 6 μέτρα
Φ48 με μήκος 6 μέτρα
Για τα τρία σίδερα πλήρωσα σύνολο 30 euro.
(μην τα βλέπετε πολλά, τα έκοψα στην μέση για να τα μεταφέρω)

Το θέμα μετά ήταν να μπορέσω να πάρω τα κατάλληλα μέτρα για να κάνω τις τρύπες και να περάσω τα σίδερα. Έκοψα τα σίδερα έτσι ώστε να προεξέχουν λίγο, δηλαδή 22 εκ τα τετράγωνα και 25 το στρόγγυλο αφού χρειάζεται μεγαλύτερο καθώς μπαίνει λοξά. Έτριψα τις άκρες στον τροχό και μετά με λίμα για να μην τσιμπάνε!

Η αρχή έγινε από πάνω και μετράω το πάνω μέρος της πρώτης τρύπας να είναι στα 40 εκατοστά. Τα χέρια για να μην είναι πολύ ανοιχτά πρέπει να είναι οι τρύπες ακριβώς δίπλα η μία στην άλλη φτάνει να είναι στο σωστό σημείο. Σημειώνω με το σίδερο που είναι να βάλω για να έχω τα σωστά μέτρα.

Μετά τρυπάω με ποτηροτρύπανο για ξύλο και το κόβω τετράγωνο με την σέγα και πριονάκι για σίδερο.

Την τρύπα για το πόδι την έκανα στο 1,10 (από πάνω μετράμε πάντα) και την έκανα μεγαλύτερη από το σίδερο γιατί πηγαίνει λοξά όπως είπαμε.

Μετά έπρεπε να κάνω την απέναντι πλευρά. Έβαλα τα σίδερα και ανάμεσα τους ένα κατσαβίδι για να μαρκάρω το σωστό σημείο.

Με το ποτηροτρύπανο μετά βρίσκεις την πορεία σου.

Έκανα και δύο τρύπες για τα σίδερα που στηρίζουν την κούκλα αλλά δεν έβγαλα φωτογραφίες όταν τα έκανα, θα τα δείτε μετά.
Ύστερα ήρθε η ώρα για το καλούπι. Τα ξύλα δεν τα αγόρασα γιατί τα είχα από προηγούμενη δουλεία. Το ίδιο και το πλέγμα και τις σιδερόβεργες που αν τα βάζαμε σε χρήματα δεν πιστεύω να στοιχίζουν πάνω από 10 euro.

Χρειάστηκαν 6 τσουβάλια αμμοχάλικο και ένα τσιμέντο 50 κιλών (παρόλο που εγώ πήρα δύο σακιά, να δω τι θα κάνω με το άλλο!)

Στερέωσα τον σωλήνα πάνω σε δύο τούβλα γιατί δοκίμασα το ύψος που έκοψα τα χέρια και ήταν λίγο κοντό για το δικό μου ύψος (πρέπει να το προσέξετε όταν κάνετε τις τρύπες) και γέμισα με σπασμένα τούβλα το καλούπι μου. Εδώ θα προσέξετε και τα δύο σίδερα που έβαλα για στήριξη, ένα τετράγωνο μασίφ χαμηλά και μια σιδερόβεργα ψηλά.

Έκανα μετά το χαρμάνι και γέμισα την βάση με την λάσπη μου αλλά έπρεπε να περιμένω λίγο να στεγνώσει (καμιά ωρίτσα) για να γεμίσω τον σωλήνα. Έκανα μια δοκιμή με έναν κουβά λάσπη και όταν ήταν φρέσκο μου το πέταγε από έξω όπως βλέπετε στην πιο κάτω εικόνα. Η αναμονή σε αυτό το στάδιο χρειάζεται!

Εδώ μπορείτε να δείτε και τα εσωτερικά σίδερα που βαστάνε την κατασκευή. Έδεσα το σίδερο που έρχεται από έξω μαζί με το εσωτερικό και προσπάθησα να βάλω το εσωτερικό όσο μπορούσα προς το κέντρο.

Το στρόγγυλο σίδερο για το πόδι μου γλιστρούσε και το έπιασα με ταινία για να μην φύγει την ώρα που έβαζα το τσιμέντο. Εδώ βλέπετε και τα δύο σίδερα της στήριξης.

Μετά, γεμίζοντας τον σωλήνα είναι απαραίτητο να χτυπάμε με το σφυράκι για να κατεβαίνει η λάσπη παντού και να γεμίζει τα κενά. Εννοείτε ότι τότε θα βγουν και τα νερά που βλέπετε να λερώνουν τον σωλήνα.

Αφού στεγνώσουν πέρασα τα σίδερα με μίνιον και καφέ μπογιά για να μην σκουριάσουν τα σίδερα. Η ιδέα είναι αν γίνει όλη η κούκλα καφέ οπότε ακολουθώ αυτή την απόχρωση σε όλα.

Αν και είπα να παραγγείλω τα χέρια στον Γιώργο, έκανα μια προσπάθεια με κάτι ξύλα που είχα για λόγους τεχνογνωσίας και μπορώ να πω ότι πέτυχε το εγχείρημα. Το ξύλο βέβαια δεν είναι πολύ σκληρό και πιστεύω ότι θα σπάσουν γρήγορα αλλά όταν θέλεις να προπονηθείς δεν μπορείς να περιμένεις. Θα κάνω καινούργια όταν αγοράσω κάποιο σκληρό ξύλο.

Τα ξύλα είναι 5x5 (σχεδόν!) και τα έκοψα στα 55 cm μήκος. Τα 25 cm είναι τετράγωνα και έπρεπε να τα κόψω με την σέγα στο 3,2 cm, και το υπόλοιπο (30 cm) το έφαγα με την πλάνη και μετά το έτριψα με τριβείο για αρκετή ώρα και έγινε καλό. Το πέρασα και ένα βερνίκι εμποτισμού σε χρώμα φυσικού δρύ και φαίνονται πολύ ωραία. Αν αντέξουν και λίγο θα είμαι ευχαριστημένος.

Παρήγγειλα φυσικά να μου βρει ένας φίλος που ξέρει από αυτά, σκληρό ξύλο που να "αντέχει να το χτυπάω χωρίς να σπάσει ποτέ" και θα περιμένω να δω τι θα μου φέρει.

Να μην ξεχάσω να αναφέρω ότι έκοψα την μπροστά γωνία που θα μπει το πόδι γιατί θα με εμπόδιζε σε κάποιες τεχνικές ρίψης που έχει η κούκλα και πρέπει να μπεις μέσα από το πόδι. Αυτό βέβαια μπορείτε να το κάνετε στην αρχή, όταν φτιάχνετε το καλούπι για το μπετό.

Μετά μέτρησα το πόδι και το έκανα 1,30cm μήκος και πήγα να το κουρμπάρω. Το άφησα 50 cm ίσιο και από εκεί και πέρα του έδωσα μια κλίση περίπου 70 μοίρες. Για το κουρμπάρισμα ο μάστορας μου πήρε 5 euro για να πει ότι κάτι μου πήρε. Τα σιδερένια σημεία, το πόδι, τα σταθερά σίδερα στην κούκλα και τα σιδερένια στηρίγματα, τα έβαψα με μίνιον καφέ (μπογιά και μίνιον μαζί) και την υπόλοιπη κούκλα της πέρασα ένα αστάρι νερού για πλαστικό και μετά πλαστικό χρώμα σε καφέ χρώμα (δύο χέρια όπως και τα σίδερα για να γίνουν καλά). Όλα μαζί τα πλήρωσα 30 euro και φυσικά μου περίσεψαν αρκετά.

Το πόδι το τρύπησα με το τρυπάνι μαζί με το σταθερό σίδερο και του έβαλα μια βίδα που βγαίνει άνετα αλλά δεν το αφήνει ούτε να γυρνάει ούτε να βγαίνει. Τα χέρια τα τρύπησα και τους έβαλα από μια βίδα με παξιμάδι και αυτά για να μην βγαίνουν. Τα κανονικά έχουν ξύλινες καβίλιες αλλά αυτήν την λύση την βρήκα πιο εύκολη.

Έβαλα όλα τα εξαρτήματα του και το δοκίμασα. Μου φάνηκε καλό και τα ξύλα που είναι πεύκο μου φάνηκε ότι θα αντέξουν. Δεν ξέρω αν είναι όλα καλά και αν έχω κάνει κάπου λάθος, αλλά το μόνο που θα άλλαζα σε μια επόμενη κατασκευή (αν υπάρξει που δεν πιστεύω) είναι το άνοιγμα των χεριών που νομίζω ότι ήθελε λίγο ακόμη.

Στην τελική η κούκλα είναι καλή και δουλεύει και είναι φτιαγμένη για να μείνει εκεί για πάντα.

Ευχαριστώ πολύ Γιώργο για την όλη ιδέα και την βοήθεια. Χρωστάω χάρη!